Küçücükken kızıma, isteği üzerine
Dünyayı pembe gören pembe gözlük almıştım
Çocuksu düşlerini yatırıp dizlerime
Yarınlarına dair düşünceye dalmıştım

Şimdi ihtiyacım var kızımın gözlüğüne
Toz pembe bakmak için kardeşlik sözlüğüne!

İnsaniyet namına her şey kavramda vaki
Erdem cilt cilt kitapta medeniyet aklıyor
Kürsüler teyakkuzda konuşmalar afaki
Söylenen güzel sözler nice niyet saklıyor!

Her fırkanın içinde muhabbet sıkı fıkı
Din kardeşi olsa da, harice kuru sıkı!

Enaniyet kulvarı zıngazıng doludizgin
Senlik benlik yarışı affetmez bir karışı
Secdeye gidemiyor ruhiyattaki bozgun
Rüyamızda görürüz kardeşliği-barışı!

Yeryüzünde Müslüman yanarken diri diri
Yağmur mu paklayacak yüreklerdeki kiri?

Tam mükellef sofrada sırası mı bunların?
Boğazıma dizildi açlığı milyonların
Hesabı sorulur mu böceklenmiş unların?
Çöpteki ekmeklerle kaç çocuk doyar yarın?

Ya kapatın gözümü ya siyah gözlük verin
Farkında olmayayım yaşadığımız yerin!

Gözlere sürülerek gelişimsel temalar
Çalışıp kazanmadan, borçla mal satılıyor
Hazımsızlık yapıyor krediyle mamalar!
Ömre ipotek koyan imzalar atılıyor

Sarhoş eder bir yandan tüketim ve çıldırı
Derin yaralar açar mukaddese saldırı

Şu fani dünyadaki üç günlük durağımda
Kabrimi hazırlarım kalemden küreğimle!
Son var oluş tarihim tahtadan burağımda
Mavera yolcusuyum sızlayan yüreğimle...

Neyse...yalnız değilim; zengin-fakir, ağa-kul
Amellerin gücüyle yürünecek aynı yol!

Münker Nekir soracak ne yaptıysam her beher
Diyecekler dürüst ol, kanmayız nümayişe!
Biz tanımayız doktor Ayşe (İzci) Coşkuner!
Bulem mulem yok burda; ’Hatice kızı Ayşe!

Bunları düşündükçe içim huzur buluyor!
Toprağın kardeşliği(!) yüreğime doluyor...

Bulem hatun, Kasım 2013, Antalya


’