BU AŞKTAN BANA DÜŞEN...
Paylaştık aşkımızı, sen gittin ben perişan
Öksüz cadde sokaklar şehirler bana düştü
Eş-dostunla toy kurup yaparken düğün nişan
Sen mutluluk içerken zehirler bana düştü...

Yarının hesabını veremiyorum düne
Aşkından sarhoş iken verdiğim her ödüne
Hatıralar zinciri başladığı ilk güne
Kıvrım kıvrım gözyaşı nehirler bana düştü...

Nokta koydun araya, aşk’ta / tek hecelimde
Can çekiştiriyorum gelmeyen ecelimde
Yazmaya tevbe etti kağıt- kalem elimde
Hasret ve kahır dolu şiirler bana düştü...

Kavli karar etmişken, söz vermişken ezeli
Demek ki hevesinmiş daha genç ve güzeli
Fazlası haddim değil, ikinizin özeli
Elimde olamayan kusurlar bana düştü...

Kırıldı kanatlarım umudumu yok etti
Düşündün mü bu kadın bunu niye hak etti
Sabır.. sabır.. sabır da ciğerime tak etti
Bu aşktan elde kalan sıfırlar bana düştü...

Kan doldu gözlerime yolları gözlemekten
Yorgun düştü yüreğim aşkımı gizlemekten
Son çarem şu ömrümü ölüme sözlemekten
Gidip de dönülmeyen seferler bana düştü..

Aşk kaderdir sevdiğim; ondan pişman olunmaz
Aşk tek yöndür sevdiğim ondan geri dönülmez
Aşk daimdir sevdiğim ona nokta konulmaz
Sonsuzluk sayacınca asırlar bana düştü...
.......
Bulem hatun, Antalya, 5/3/2017