YASAK
Kimsesiz bir suya güzelliğimi anlatamam,
Sade bir tören isterim yüzünden,
Giderken…
Burada gözyaşı dökmek yasak!
Sessiz bir ayrılık olmalı…

Hele ki ağlamaya kalkma!
Gözyaşların sana kalsın.
Sen kaybını yeterince yaşadım.
Çöller kurak kalmasın.

Ben gökyüzüne bakarım üzülürken,
Belki gözyaşlarım içime kaçar da,
Üzülmem…
Ağlamam çünkü yasak!


Her gün yazarlar kafa kağıtlarına,
Ana adı, baba adı, doğum yeri, bucağı…
Çünkü; kimsesizlik yazmaz alnında,
Keşke insanın adı yerine,
Çektiği acılar yazılsa…
Yasak!

Hayaller doğuştan büyüktür,
9 ay 10 günü bekler geceler,
Hayat prematüre bir çocuktur.
Heyhat!
Çünkü: geç kalmak yasak!

Ana rahmine tutulan bir aşkla,,
Yaşarsın hiç ölmeyecek gibi,
Ve doğduğunda hayat gülümser.
Hiç ağlamayacağını bildiğin gibi…

Herkes adını koyar fısıldar kulağına,…
Buna kader derler adın sanma!


İnsan varlığı anlatabilir,
Yokluğu anlatamaz…
Hangi öksüz hayalin acı çektiğini,
Hangi yetime bir annenin sancı çektiğini bilemezsin,
Buna hayat dersin.
Biri ağlarken sen gülemezsin.
Yasak!

vefa dergisi 2. sayı