20
Yorum
20
Beğeni
0,0
Puan
2200
Okunma

ışığın tam ortasında avuçlarımın
parmak uçlarımda, eklemlerimde
çok yakınımda
bir iş bitirirken sözgelimi
bir işe başlarken
çok yakınlarda bir ırmak
ya da gökyüzünde bir yıldız
bunlar şairce söylemler
benim ışığım ellerimde duyuyor
senin de yalnızlığını
var olabilir miydim
sana
ellerimden bir çiçek doğurmasam
boyamasam
pembe rengi dudaklarına
ellerimde ağarmasa gün
beni özler miydin böylesine ateşli
patates kokmasa ellerim
toprak kızarmasa
bebe pisliği olmasa tırnaklarımda
beni sever miydin
oya oya örmesem gününü
bir şiir koparmasam güneşten
hep minik bir el olmasa avuçlarımda
yakmasam sobayı
ekmek kızartmasam
ışığım ellerimde
beni büyütüyor
kol atıyorum çilek gibi
insana yaklaşıyor adımlarım
11. 2. 1992 / Nazik Gülünay