Şimdi neresinden başlasak bi şiire,
Neresinden tutup kaldırsak bi kuşu,
Bir elmayı hangi tarafından bölsek ikiye,
Gökten kurşunlar sekmeye başlari

Ne zaman ismini ansak gizlice bir kızın,
Birini ne zaman sigara almaya yollasak,
Biri çay demlese, biri birini sevse,
Ne zaman bir küfretse ayyaşın biri,
Genzimizden acımaya başlıyor hayati

Sevgilinin sözleri birer şiir eder bunu demiştim,
Bunu demiştim azıcık Kuran sevgilim, azıcık aşki
Azıcık merhamet et seven adama azıcık bak,
Merhem eti
Sevgilim neresinden tutsak hayatın,
Elimizde kalıyor, birilerinden kalma yaralar.

Nerede birini izlesek, nerede deniz görünse,
Nerede takılsa tehlikeli adamlar kadraja birden,
Bir ağacın ağlamadığını iddia etsem, nerede?
Derli toplu hayatlar kurulsa bu şehirde,
Devlet orada aniden bir araf büyütür.

Kimi sevse delikanlılar kimi arasa,
Kimi delikanlılar kimi ablaları ...gibi.
Efendim dese biri bana azizim. Azizem,
Nerde kaybolsa bir kadın saçlarıyla,
Kim derde deva ederek sözü, bi kuş vursa.
Bi kuş vursa biri, bizi vursa ıskalamadan,
Kim diye sormadan bir postal, bir bürokrat,
Bir polis biz sormadan bizi sorsa,
Sırra kadem basmakta bir duvar,
Sırra kadem basan bir duvar var.

Defterini buluyorum bir sıranın üstünde,
Elimde olmayan sebepler var.
Elimde bir kağıt var, yüzün yüzüm dedim,
Dün duydum bunu sende duy istedim,
Sevmek sünnettir sevgilim...


Selver Metin