”geçersiz bir sual üzerine yazılmış bu şiirde;
şiir ve şairin konuşmaları bulunmaktadır.
şair,
hem kendi şiirini,
hem de şiirin şiirini paylaşmıştır.
aman ne şirin!”





Şiir:
Çıplak bacaklarında zeytin ağacının gölgesi
Üstelik hem kulağım çınlıyor ve papatyalar.
Ölüm bugün de çok manidar gözlerinde
Gözlerini esirgeme!






Şiir:
Ürkek bakışların ve Fikret Kızılok.
Bakışların bir at
Yahut bir kuş bakışların.
Bakışlarını esirgeme!






Şiir:
Adını bir sokağa vermişler
O sokağın tüm ölümlerini,
Tüm sevinçlerini ve
Tüm güvercinlerini selamlıyorum.
Üstelik hem kulağım çınlıyor ve papatyalar.






Şiir:
Aklından bir Şiir tut
Bu henüz üçüncü kıta
Benim asabımı bozmayınız!
Üstelik hem kulağım çınlıyor ve papatyalar.
Ve sen çok güzelsin.






Şiir:
Otobüs gelmeseydi belki
Ama otobüs geldi.
-Neydi adın?
Ve sen çok güzelsin
Otobüs geldiğinde bile.

-Adından çok sıkıldım Zelda!






Şair:
Yüzün burçak tarlası sevgilim
Yüzüne dokunacakken
Yedim tüm tırnaklarımı ve
Yitirdim çillerini.
Üstelik hem kulağım çınlıyor ve papatyalar.
Şiir beni rahat bırak!






Şair:
Bu ne acıklı hikâye
Yaz yaz bitiremedim ben seni.
Düşlerimde bir sen
Bir de çocuğumun elleri.
Henüz doğmamış bembeyaz.






Şair:
Sana yazdığım tüm şiirleri
Topladım bir defterde
Defter defter değil
İntihar müsveddesi
Üstelik hem kulağım çınlıyor ve papatyalar.
Şiir beni rahat bırak!






Şair:
Gecenin kabahati yok Şiir
Kabahat seni gece yazanda
Gecelerce sabahlara dek Şiir yazanda
Üstelik hem kulağım çınlıyor ve papatyalar.
Şiir beni rahat bırak!
Ve o gerçekten çok güzel.






Şair:
Ellerim yalnız, ellerim soğuk
Ellerim sabahın ayazında.
Ellerini esirgeme!
Üstelik hem kulağım çınlıyor…
Vazgeç şiir!






Şair:
Altı - Beş
Tüm kediler birbirine benzer
Ve Şair kazandı Şiir!
Üstelik hem kulağım çınlıyor ve papatyalar.
Vazgeç şiir!


Ben artık bir deliyim!