Göz gözü anlar
Fakat neden anlamaz o kemiksiz parça diğerini
Aramızda yabancı evler
Aramıza yükselir onca eşya
Yeşildendi akıbetin nedeni


Fotoğraflar
Çürük tenli dokunuş izi
Türlü türlü dokumalardan biçildi
Türlü türlü dolambaçlar
Yabancı
Ne çok yabancı yüzümüze sızan coğrafyalar
Gelmişiz aynı yoldan
Aynı yoldan dönecek aslında onlar


Ölümü yaklaştırır savrulan her soluk
Biraz daha,bir an daha eksilir can
Bu hikayeler hep böyle sil baştan
Ama
Su tekrar geçmedi hiç
Geçtiği yoldan
Diriliğini anılara bırakan dönmedi daha
Gittiği suskunluktan


En çok kimi kaybettiğinde yıkılır insan
Ve en çok hangi ölüme ağlar
Hummalı bir öksürüğe sığar anlamdaki kan


Çatlıyor başımda eylül tonu bir ağrı
Baharı gömen kadınların ağıtında
kim bilir ki bahsi geçen acının adresini
Ateş önce düştüğü yeri
Sonra hepimizi yakar...



Saadet YILDIRIM