Gün akşama yol alırken
Kayıp yıllarımı sorsam sana Zühre’m

Bir Habeşli durur hülyalı gözlerimde
Nereye baksam zenci akşamlar boyar ufkumu

Nedir bu telaş büyür eteklerim de
Uyansın aynalarda suretim

Yorgun ruhumda bir ney inler
Sorarım
Neyzen nerede?

Kadim yalnızlığım ve ben
Yek vücut...

Zaviyesiz kuşlar gibi yitik coğrafyalarda
Ebabilleri tanıdım sen doğmadan önce
Nazlı gülüşünde perçinledim
Hakikat boyasından çekince gözüme sürme
Hamasi destanı değil bu

Marifet midir gül dermek rüyalarda
Mülteciyim oysa ki ben bu limanda

Babil’in asma bahçeleri gibi katmer katmer
Gözlerim de ihtişam
Cavidan âlemine selam yollasam

Vesile-i imtihandır bu
Sen söyle çoban yıldızı
Nazım geçer mi ağyare
Şimdi ufkumda umuma açık bir yare
Sual ederim aciz lisanım ile
İnleyen ney midir neyzen midir?
Hüdâ sırrı feryadım da
Düşümde gülüşüm de
Makamı Müştaba bestelenmektedir