0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2089
Okunma

Kaç korku kaldırdım tozlu raflara/Sen gideli yağız sevda bilendim/Eşiğinde mermer oldu bedenim..
Kim demiş hala sana tutkun olduğumu
Güya geceleri yatamıyormuşum
Bölük börçük uykularda adını sayıklıyormuşum
Yemeden içmeden de kesilmişim
Bilmem ki bu insanlara ne demeli
Peeh
Güldürmesinler şimdi beni
Buğulu gözlerini hala unutamamışım
Saçlarının kokusu sinmiş elime
Ne zaman bizim şarkımız çalsa dağılıyormuşum
Sen aldırma ellerin sözüne
Ben o şarkıyı hatırlamıyorum bile
Sırf senin adını taşıyor diye
Her yeri o çiçeklerle donatmışım
Aldığın gömleği üstümden hiç çıkarmıyormuşum
Elimden düşmüyormuş resmin
Billahi kuyruklu yalan
Hem sahi
Sen o resimdekilerden hangisiydin?
Her sabah seninle gittiğimiz parka gidip
Saatlerce yalnız başıma oturuyormuşum
Öylece dalıp gidiyormuşum uzaklara
Kimseyle konuşmuyormuşum
Gizli gizli ağlıyormuşum
Adımı çıkaracaklar bu gidişle
Anlasana
Ne zaman o parka otursam
Toz kaçıyor gözlerime işte
Olur olmaz her yere ismini karalıyormuşum
Dönüp dönüp yazdığın mektupları okuyormuşum
Durmadan sana şiirler yazıyormuşum
Milletin ağzı torba değil ki büzesin
Ben eskiden beri şiiri severdim bilirsin
Dediklerine göre
Hiç gülmüyormuş artık yüzüm
Senden sonra hayata küsmüşüm
Hadi canım
Daha beni tanıyamamışlar belli
Tamam sen gidince biraz kanadı kalbim
Ama
Acımadı ki..