Ve işte
Seni arıyordum hafızamın mahreminde
Kayboldum yine...
Yine kayboldum kendimde

Kaçıncı siliniş bu güz teninde
Hangi gün bu gün
Kaçtığımız kaçıncı yaş sürülüyor demsizliğe

Ömür diyorum be güzelim ,hep mi özlem
Ömür var ya,
Peki neden
Tam önünde gözlermin can çekişen
Şu sana dair içimdekiler
Bak evren tükeniyor her bitişte

Sarıyorsun sokaklarımı
Sarıyorsun tüm ağaçlardaki hüzünsel sonbaharları
Acı bu ,çok acı
Artık tanıyamıyorum
Ne kokunu
Ne kollarındaki anlamı

Oysa diyor yüreğim boğulmuş sesiyle
Tanrı kokuyordu çocukluğumu sırlayan o hanımeli
Bir kurtulsa ah o çiçek esaretimden
Marmara karışacak gözlerimizde
O soğuk ,o ilgisiz duran yüzünden
İneceğiz o vakit anne bereketindeki rahmine

Huzur dolsun artık ne olur ellerimin şehrine
Çünkü üryan bir bekleyişi avutacağız
Sen
Ben
Belki biz
İnsan düşürdüğümüz beklentide
Arıyoruz kendimizi
Kendisizliğimizde....


Saadet YILDIRIM