Her işimiz acele bizim,
Yavaşı tanımaz bilmeyiz
Önce biz olmalıyız, önce bizim olmalı.

Erkenden büyümek isteriz
Palazlanmak,
Ve köpe pislemek öküz olmadan,
Pişmanlığını düşünmeden
Yaşayamadan zamanları
Bir sonrasını görmek isteriz.

Acelemiz vardır her yerde
Ve her yerde hep önde olmak isteriz,
Hastanede, pastanede, postanede
Önce olmak isteriz...

Sırasını bekleyene enayi deriz
Öne geçmeyi uyanıklıktan,
Erken bitirmeyi
Kurnazlıktan sayarız.
Geç kalkarız ama
Hile ile yol alırız.

Saygıyı takıp askıya
Sevgiyi kilitleyip dolaba,
Gün gelir bize dönerse masat,
Kaldıramazsak sapı ve hesabı
O zaman indiririz
Saklı yerinden eşyaları
Bırakmadan külleri mangalda
Başlarız üfürmeye...

Eğitim şart her yaşa
Hem kuruya hem yaşa,
Orada da acele ederiz gerçi
Hafta sonunu iple çekeriz,
Pazardan başlar pazartesinin stresi
Karneyi alırız, sonra iple çekeriz diplomayı
Sanki meslek hazırdır kapıda
Malum ötesi
Garantilerler işsizler ordusuna katılmayı.

Aceleciyiz
Yaşamadan anı geçmek isteriz,
Acele severiz, acele isteriz.
Emperyalizmin dişlisinde çalışmayı
Marifet biliriz.
Sabah ölümüz kalkar yedide
Akşam olmasın deriz,
Yüzünü görmemek için
O peşinden koştuğumuz sevgilinin.

Acele her işimiz,
Süreçten değil sonuçtan zevk alırız,
Sonuç saplantısında
Alması, vermesi, dolması,boşalması erken olan
Psikopatlar yetiştiririz içimizde.

Hızı marifet sayarız trafikte
Hiçe sayarak diğerlerini
Acele ederiz.
Acaba
Ecele bu kadar
Acele giden başka millet var mı?