Osman değilim ki melekler utansın
Ömer değilim ki adalet hükmü işitilsin
Ben garip bir dünya ehli, aciz sıfatına bürünmüşüm
Gel Maşuku’l Kibiryam , bağrıma koy başını bu acı bitsin.

Dillendirsin halimi kebuterler
Ahımı almış tüm leylaklar
Sazına söz olsun Veysel’in, Mahzuni’nin
Gel Karagözlü, bağrıma koy başını, bu acı bitsin.

Derdim büyüktür dökülmez kelam ile
Od ile tutuşsam hissetmem bile
Gözlerim ama olur, dilim lal.
Gel Karagözlü, bağrıma koy başını, bu acı bitsin.

Günahlarım ile kabul gör özümü
Varmasam da cennete esirgemem sözümü
Ruhum da, bedenim de sen kokar,
Gel Karagözlü, bağrıma koy başını, bu acı bitsin.

Bilinmeyen aşkı sözüm ile kazıdım
Yeşeren yaprakları kanımla suladım
Günahlardan münezzeh değilim
Gel Karagözlü, bağrıma koy başını, bu acı bitsin.

Yıkıldı bir bir hesabını yaptığım hayaller
Gönlüme düşüp çare kılsalar anılar.

Sonsuzluğa uyutmak istese de gecenin ayazı
Gel Karagözlü, bağrıma koy başını, bu acı bitsin.

İbrahim Halil ÖZLÜ