Helal eder misin hakkını
Sen gideli okşadım tüm fotoğraflarını
Koklayıp durdum sen kokan çamaşırlarını

Yastığa koyunca başımı uyurdum mışıl mışıl
Yokluğunun soğuğu üşütüyor kanım donuyor
Uykular soğuk iklimleri sevmiyor ey yâr...

Her gece bir başka hüzün bestesi çınlıyor kulaklarımda
Ulak saldım yolladım anlatacak sana yalnızlığımın resmini

Bu gece hiç yıldız kalmadı gözümde
Hepsi kaydı birer birer nehir gözlerinin üstüne

Istırap tütüyor şimdi gece bestelenen şiirde
Karanlık diz boyu ben hem üşüyorum hem de korkuyorum
Bu ıssız deniz(li)de

Puslu bir tablonun önünde anılara sarılıp teselli umuyorum
Yıkılmış duvarlar ben enkaz altında seni arıyorum

Sızlıyor şimdi kolum kanadım kırık
Meczup ve avare gezerim cesedim soğuk

Yazdan kalma telaşları bile üşütür bu kuytu iklim
Son bir çırpınışla haykırıyor cismim
Büyüdü yüreğimde bu soğuk mevsim
Isıtacak güneşi açtıracak tek varlık sensin; ey benim ebedi aşkım!

Ufka b/akıyor gözlerim doğ ey şems doğ ki;
Ateşinde yanayım, ben yanarken canlanır bedenimde ki soğuk mevsim

Dön ey yâr dön ve sar kırıklarımı

Kırıklar soğuğu sevmezmiş
Böyle söylüyor gittiğim tüm doktorlar!