Hüzün var imkansızlığın ellerinde. Ayrılıktan da zor imkansızlığın duygusu. İmkansızlık, büyütür mü aşkı git gide, bence büyütür. Zorlaştıkça kavuşmak daha değerli olur sevgilinin harfleri. Aşk mı besler imkansızlığı, imkansızlık mı aşkı? En azından her iki şehirde de aşk var. En azından her iki şehirde sevgi dolu. Bir de yalan aşkların içinden tek başına sevgiyle çıkan cesur aşıklar var. Bin tane de soru işareti. Acaba sevdi mi ya da neden bitti gibi sorular. Aşkın tüm sorumluluğunu sırtına alıp tek başına iki kişilik seven kişiler var. Sevgi eksikliğini gözyaşlarıyla yüreğine akıtanlar.

En azından karşılıklı bir aşk var şiirde. Karşılıklı olduğu halde imkansız bir aşk. İmkansız olmasa dolu dizgin yaşanabilecek bir sevgi. Gerçek bir aşk varsa farklı şehirlerde de olsa insan saygıyla eğilir bu iki şehre. Bir şiiri onuruyla süsleyen bir aşk. Acıtsa da insanın canını, değer en azından üzülmeye. Günümüzde böyle aşklara rastlanmıyor kolay kolay.

Saygılarımla.

ve aslında ne kadar uzak
ya da habersiz olsalar da birbirlerinden
ayrı yağmurda
ayrı sokaktaşlarında
ayrı şehirde


iki klalp içiçe...



tebriğim sevgimle

şiir;

acıları azaltırken

imkansızlığı bir kez daha şairin/okurun önüne koyuyor
her ne kadar
sevdalılar
aynı anda aynı şeyi düşleseler de


tebriklerimle yeşil düş'lü şair'im