Yarın Günlerden N?

Yarını sormak ne haddine
Bugünü yaşayamayan
Tutarsız çocukların.
Tabi bir öyküsü vardır,
Anlatılan ya da anlatılırken
Budanan,
Nice öyküler vardır,
Sonunun değiştiği...

Öykü dedim de Dayı,
Kalıcı sanmıştım ben burayı
Oysa!
Bir gölgelikmiş Derviş’in dediği gibi,
Girişi ve çıkışı olan
Bir gölgelik,
Dimağın almadığı
Dilin izahında zorlandığı
Bir gölgelikmiş...

Eeee Dayı,
"Ölüm demek" diye başlayan
Sözcüklerini ekeceğiz
Şiirlerimize,

Ama en çok da
Yaşamanın zevkini
Koklatacağız nesillerimize.
"Bak yeğen" deyip
Filozoşfça konuşacağız,
Ve bir zaman gelecek
Dinletemeyeceğiz kimseye...

Azımsanamayacak kadar
Kırıklarımız olacak,
Sır küpü gibi
Sarıp sarmaladığımız
Sırtlarımızda.

"Sabır bilir misin Yeğen sen?
Olaylar karşısında öylece durmayı,
Tepki vermen gerekirken susmayı,
Anlatan sözcük,
Bilir misin yeğen"
Devamında hafif bükerek ağzını,
"Aslanlar güçlü hayvanlardır,
Ama Aslana av yaptıran
Gücü değil sabrıdır yeğen"

"Sabırlı ol yeğen"


Dayı!
"Yaşamak demek"
Tam da bu demekmiş,
Bırakarak ardında yüzlerce seveni,
Bittiği yerde
Kapatmakmış perdeyi,
Bu sahne erken değil mi be dayı,
Çekip çekip kafayı
Daha Melehat’ın balkonunda
Naralar atacaktık,
Mehtap’ı atıp kayığa
Mehtabında boğazın
Şiirler icra edecektik...

Dayı!
Sabırlı oluyorum,
Ve soluyorum tüm gidişini,
Ölüm bu demekmiş
Gölgeliğin sonu,
Ekinoksu belki de ömrün,
Şahika yıldızına kadar gelip
Geri döndüğü...

Bu gün günlerden ayrılık,
Tüm alışkanlıklarımızdan
Ve tüm sevdiklerimizden Dayı
Sıyrılarak kıl payı,
Terketmek beden denen adayı,

Bugün günlerden özlem,
En çok sevdiklerimizin
Uçuşu gibi uzaklara,
Ekvator yanlızlığı bir yanda
Bir yanda kutup suskunluğu,
Açık denizlerinde yüreklerin
Sürüklenen özlemler...

Bu gün günlerden özlem,
Aylardan Ayrılık,

Yarın Günlerden N?