Giderek betonlaşan şehirler, ruh sağlığı bozulan insanlar,var gücümüzle yok ettiğimiz doğa...Doğa ile savaş halindeyiz kazanırsak maalesef kaybedeceğiz...Tebrikler güne düşen şiirinize...

Güne yakışan bu güzel eseri ve onun sahibi sevgili ustamı kutluyorum. Emeğinize, yüreğinize sağlık.
Sevgi, saygı ve selamlarımla, hoşça kalın…

kutbu süpürürler zamanı gelir
bucak bucak ocak ocak ne ana kucak...
yüreğinize sağlık...

Tebrik ederim

Kutlarım ,

Şiirlerinizin devamını dilerim ..

bir avuç ekmek kırıntıları kaldı elimizden kayan..şehri süpürüyorlar...Anneeee.. off ya çok doğru gökdelenler yükseldikçe içimizden eksildi gök yüzüne bakan yüzümüz..yenik düştük zamana.. çok üzeldi.çok..tebrikler.

Anne betonlaşıyoruz!

Metropol denen illete yenik düşüyoruz!
Anne !




anne şehri süpürüyorlar!!!

Ne yazık ki :( Anne senin o çok sevdiğin dut ağacını da kestiler ve sen sanki ikinci kere öldün :( tebrik ediyorum duygularınıza sağlık başarılarınız daim olsun selam dua ile.

Sabahın alaca karanlığındayız...
Çoktan geçti ninninin etkisi anne...
Uykusuzluklarım yine öldürmüş düşlerimi,
bir serin yel dudaklarımda...

Pür telaş çöpçüler...
Ne de hamaratlar öyle...
Ve,
çok, ama çok insafsızlar...
Şehri süpürüyorlar anne...
Bizi süpürüyorlar...

Ümit salıncaklarımızı,
toprak kokan havamızı,
çimenlerimizi anne,
yalınayak gezdiğimiz çimenlerimizi süpürüyorlar...

Nasıl da haklı şair...
kalktım erkenden bu sabah,
şehri setrettim öyle amaçsızca...
Soluk sokak lambalarının gölgelerinde,
yıldızsız gecenin sevimsizliğinde,
zamanın acımasız maratonunda, şiiri, şairi düşündüm...
Haklıydı...
Mütemadiyen silip süpürülüyordu her şeyimiz...
Dünümüz,bu günümüz, yarınımız...
Kimimizin bir anası var dert yanacağı... Kimimiz mazlumluklarda...
Kimimizin yüreği yanık, kimimiz yetimliklerde...
Ve,
şairin, mahzun sesi kulaklarımızda...

Bizi süpürüyorlar anne...
İnce belli ağaçlarımızı, çiçek kokan bahçelerimizi,
daracık, ışıksız, kaldırımsız ama gülümseyen sokaklarımızı,
naftalin kokan sıcacık evlerimizi,
umutlarımızı süpürüyorlar anne.

Mevsimlerimizi süpürüyorlar...
Çocuk bakışlarımızı anne...

Hüzün doluyor okudukça şiiri insanın içine...
Geçmişinizi,
yaşadığınız güzel çocuk anlarınız canlanıyor hayalinizde...
Ne çok şey kaybettiğinizi işte o zaman daha iyi anlıyorsunuz...
Şiir de,
katmerli hüznünüz oluyor...

Ap ak, umutları simgeleyen çamaşırlarımız balkonlarda yok...
Mahalle sohbetleri,
Mart ayının şeytan uçurtmaları da...
Hepsi,
hepsi hatıralarda gömülü kaldı...
Bu günkü neslin,
böyle hatıraları da olamayacak anne...

Bu noktada,
bırakalım da,
sözü şair bağlasın...
En güzeli, en duygusalı ile kelimelerin...

''Ayşe teyzenin,bahçe duvarı
bakkal Mehmet amcanın bağırtıları
pazarcı abinin ne alırsan 1 kuruş,
kulaklarımda çınlayan sesi
su satan çocuğun ümitli bakışları
yok anneee!''

Koca koca adamlar, süpürdüler işte anne...

Çok güzel bir şiir olmuş.
Ortak kaybedişler dile getirilmiş...
Çok şey bulduk kendimizden içinde...
Çok şey...

güzeldi çok....

"Metropol denen illete yenik düşüyoruz!
Anne !"


özgürce koştuğum yoksul sokaklarımı özledim
şık elbiseleri olmayan kaldırımları
ağaçları...
güneşi delen gökdelenlerden
başım dönüyor..


çok güzeldi çok


teşekkürle şiire...

anne


yorumu/mu süpürüyorlar


:))


eyvallah

mamy ex LLL tarafından 10/3/2013 2:51:14 PM zamanında düzenlenmiştir.

evet yazık ki zaman teknolojik betonlaşma zamanı parkeler plastik duvarlar hazır beton dendi, pencelereler pimapen, plasitk yıgınları arsınsa yardım imdatttt sıkıştık.. kutucuk odalar özel nefes alamaz, canıl ıcanlı mezara girdik farkında olmadan,
duyarlı yüreğe selam olsun

geçmişi özlüyoruz...kaçınılmaz gerçeği ne güzel vurgulamışsınız.

eline yüreğine sağlık

Nekadar duyarlı bir yürek
Nerede o sadeliği yaşadığımız şimdiki adıyla organik yaşam
Benimle aynı görüşte olduğunuza sevindim
dost kalem altmışlı yılların Kartalı şiirimi okursan ne demek istediğimi anlarsın










































kartalı şiirimi okursan


kartalı şiirimi okursan ne demek istediğimi anlarsın sevgili se

Sadece şehri süpürmüyorlar, kültürü, maziyi, komşıluğu, kısaca insanlığı da süpürüyorlar.
Beton duvarlarla örülmüş , adea robotların yaşadığı bir şehre taşınıyoruz.

Yüreğine sağlık. Şaire

Saygılarımla

ANNE ölüyoruz her gün.

köye ve şehirlerin eski haline özlem...
yüreğinize sağlık güzel yansıtmışsınız bu arada seçilen resimde en az şiir kadar güzel

Anlamlı harika dizelerdi .Kutladım Kalbi.Kalemine yüreğine sağlık Sena..Selamla.

"umutlarımız savrulmakta
çocuk ellerimizle sarıldığımız" Çok güzel yazılmış yine dostkalem. Harika... Gece bir ayrı güzel.

Maalesef ne eski insanlar ne de eski şehirler yok artık,bazılarımız ekmek parası için yaşamak zorunda metropollerde,bazıları da para burada diyerek zenginliklerine zenginlik katmak için kırsalları betonlaştırma çabasında,ahhh köylerimiz ahhhh,yaşanası yerler,ama buralarda da karın doyurmak zor.

Saygılarımla...

yaşanılan kentilerin o şirin panoramasında, bir o kadar hümanist insanlarımız vardı.. ve o insanların sımsıcak hayatları..
yeninin getirdiği hayal kırıklığını çok güzel resmetmişsiniz..
yüreğinize sağlık
saygıyla

çokca güzel bir haykırış şiiriydi,saygımla.

2000 çocuklar bizin kadar şanslı olamadılar