ÖLESİYE SEVMİŞTİK

Gitme demiştim sana
Sürükleyerek götürdün kendini
Yasaklara uyumlu alçak yollardan
Suya düşmüş bir taş gibi
Sessizlik bıraktın merdivenime.

Bekledim geldiğin gibi gelmeni
Gelmedin yüreğime ateşler düştü.
Mor bir bulutla geldim kapına
Ayak izlerime kan, gözüme gözyaşı.
Boynundan asılmıştın bir ipe
Bir elinden emeğin dökülmekteydi
Bir elinden yalnızlığının tuzu.
Yalıyordu yerdeki gözyaşlarını
Boynundaki zinciri yalayan alçak
Semirmişti bir hayvan gibi.

Bıçağımla kestim boynundaki ipi
Bir boş torba gibi yığıldın yere.
Bir yumruk vurdum katilinin gözüne
Kafasını çarptı, düştü
Seni asmış olduğu dut ağacının bedenine.

İğrenç gözyaşları döktü
Bıçağı aldı elimden
‘’Öldür beni ne olur’’ Diye çok yalvardı.
Aldım kucakladım seni.
Ne benim olmuştun, ne de ben senin
Ama ölesiye sevmiştik birbirimizi
Beş yıldır boş mezarıma gittik seninle
Yatırdım cansız bedenini mezara.

Bir karanfil koydum yanağına
Bir avuçta toprak,
Duasız ve törensiz gömecektim seni.
Birden savruldu taşlar üzerime
Sana sarıldım, sıcaktın ama eylemsiz.
Taşlar yığıldı üzerime
Ne sen kalkabildin ne ben
Bir ağaç yükseldi üzerimizde
Şiirler yazıldı güzelliğine.

MUSTAFA SÖYLEMEZ 29.09.2013