9
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
1792
Okunma

-Gözyaşlarımı kaybettiğimden beri
saklıyorum kendimi
kimselere açmadığım,
sandıkdaki defterleri
sonra bir yalnızlık düşüyor
yazılarımın üstüne
gözleri devrik
günbegün eksiliyorken gözlerim
narkolepsi etkisi-
acıları doğuyor
çiğerlerime
sana uzanan dallarım kesilmekte
vardığım son,son değil
başlangıçta değil
sus!
sustur bütün ceplerindeki
şiirleri..
parmaklarından sızan kan
bulaşmasın dağlarıma
sonra;
acı bir çığlık sessizliği
dilimde bıcak kesigi
beynimde kaynar sular
ucuz pişmanlıkla yorma kendini
bulanık zihin karmaşanla
hüküm giyerken elbisene dar geldi
yalanların.
derinliğin ipine sarıldıkça
batıyorsun!alemi-esrarında
çözülmeyen hiçlik kalıyor ardın sıra
karabasan gecelerin koynunda
soysuzluğa diz çök
işkencelere maruz kalmalı
sol yanın!
5.0
100% (21)