Aylar sonra ilk defa aklıma gelsen de
Sanma seni özledim
Fırtına ile yağan yağmuru
Buğulu camlar içinde 
Bekleyişi özledim
Bir çay sata bilmek için
Bir elinde şemsiye
Bir elinde çay tepsisi
Koşturan garsonu özledim
Sağa sola koşturan
Park halinde olan arabaları
Kontrol eden ayyaşı özledim
Sabah kahvaltılarını
Çift kaşarlı tostları özledim
Siz rahatınıza bakın
Kimse rahatsız etmez diyen
Yolumuza bir kırmızı halı
Sermediği kalan, masum 
Güler yüzlü ve sakin
Dertsiz tasasız
Bize hizmet edeni özledim
Karlı havalarda ortaya
Yakılan ateşi özledim
Ay ışığında 
Karanlık köşeleri özledim
Seni ama seni hiç mi hiç
Özlemedim….
Yol kenarına park etmiş 
Tırları, trafikteki heyecanı
Limana demir atmış gemileri
Sahilde devriye atan polisleri
Buz gibi içtiğimiz çayları özledim
Balıkçı teknelerini
Kavga ettiğimiz günleri
İlkleri yaşadığımız dünleri
Özledim
Ama seni hiç mi hiç 
Özlemedim
Kalbimi sana kapattığım günden beri
Gözlerimi gözlerinden
Bedenimi bedeninden 
Ayırmadığım biri
Çok sevdiğim 
Ama henüz bu sevginin
Farkında olmayan
Birini özledim
Hiçbir şeyini esirgemeyen
Arkadaş dost sevgili
İçinden geldiği gibi konuşan
Ayrılmaz ikili
Ruh ikizimi özledim
Bazen coşsada gözyaşları
Hem de ikimizin
Çok mutlu ve huzurlu
Çokta duygulu
Gülücükleri eksik olmayan
Başka yere koymayan
Aşk çiçeğimi özledim
Bir tanemi meleğimi
Seninle kapattığım günleri
Çözemediğimiz düğümleri
Kalpten atılan sürgünleri
Masmavi gözlerini özledim
Anlayacağın
Aynı nefesi çeken 
Aynı havayı koklayan
Duyguma duygu katan
Tanıdığım günden beri
Kalbimde sakladığım
Duygularıma aktardığım
özlem içinde olduğum
Onun için heyecanlandığım
Bütün engelleri koşarcasına
Atladığım…. biri
Canımı cananımı özledim
Aşkımı sevgilimi bir tanemi
Özlenenlerin en çok özleneni
Aylar sonra aklıma gelsen de
Sanma ki seni özledim..
Ayın mehtaplı gecelerdeki gülüşünü
Matem tutuşundaki hüznü
İncir ağacına tünemiş
Kuşunu ötüşünü 
Özledim
Sen hiç mi hiç özlemedim
Desem de inanma
Yüreğimi yakanı
Beni kor ateşlere atanı
Özledim
Sami Yüce 27/09/2013