Güldü yüzüm gülüm
Gülen yüzünle
Bir ufacık içten sözünle
Şahlandı kalbim
Durmaz yerinde
Yaz diyor durma yaz
sabaha akşama kadar yaz
Sevgi var ise hayatın özünde
Kurur mu çeşme çağlayanı sen isen
Görünmeyen yerlerde göz isen
Umutlar da pozitif doz isen
İşte şimdi yazma vakti
Bütün karanlık düşünceleri
Bozma vakti
Uyu sen mışıl mışıl
Bir bebeğin mahcubiyeti gibi
Kollarımın arasında
Gecenin bir yarısında
Belleğinde bir rüya
Anlatacak kadar güzel
Birde ikimize özel
Kurumuş çöller bürünmez mi yeşile
Kalbimi yakıp kora döndüren
Hece hece bir araya gelen söz isen
Derin uykularda yüz gülduren
karanlıktan çıkarıp aydınlıkta gezdiren
Hasretimsin......... gülümsün
Dilim bazen etse de sitem
Belgeye geçmemiş sözümsun
Seher vakti güneş bizim için doğacak
Kalbim her zaman ki gibi
sana koştukça koşacak
Şimdi yorulma vakti mi
Düşün....
Dudakların birbirini
mühürleme vakti
Gökyüzünde bir çizgi
Yoksa alt belleğe yerleşmiş
hayalmi
Ne olursa olsun gülüm
Sen başını yasla yine omuzuna
Ama sade sen
Merdiven basamakları gibi hayat
ilginç degilmi
İnişli çıkışlı ... Sonbahar gibi
Bazen ısıtır bazen üşütür
Deli dolu
Pekte ciddiye alınacak değil birşey
Küçücük bir gülümseme herşey
Yeterki
Kış mevsiminde yakan yaz isen
Yazın ise bembeyaz kar isen
Haydi bir daha gülümse gülüm
Dudaklarında belirsin
son öpücüğüm
Sami Yuce