Matem giyisilerini çıkart üzerinden
Siyahın asaleti boğuyor beni
Güneşten çok gecenin güzelliği var yüzünde
Gözlerinin halesinde cesetler görüyorum
Kaç yareli civanı yatırırsın kalbinde
Hüzzamın ateşi genzimi yaksa da
Dilimde üşür içli nağmeler
Üşür senden uzakta
Cemre düşmeyen ellerim
Öyle kirli bakma yüzüme
Çıkart matem giysilerini
Taze yanağındaki goncaları
Bilsen nasıl özledim

İmlası bozuk cümleler kur
Boğazına düğümlenirken hüzün
Çiçekli eteğini giyin
Baharlar sür ruhuma
Göreceksin
Bir başka yükselecek ufukta güneş
Gelinliğini giydiği gün
Saç ziyanı rastgele çocuk
Aşufte hayatın örselediği yüreklere
Salın da filik saçlarında umut yayılsın
Ümidin söndüğü canlar bir bir ayılsın

Yüzündeki acıları temizle asetonla
Karanlığa açılan tüm kapıları kapat
Darasını al bu sahte dünyanın
Tut yakasından fırlat
Karamsarlık yüzüğünü koy bir kenara
İnanma maskeli yüreklerin baktığı fallara
Çıkart üzerinden matem kisvesini
Neşeli baharlar getir bize
Papatyalar,nergisler ,güllerle donat
Ve bitsin bu cenaze töreni