‘’ Ölümü özledim anne.
Yaşamak isterken delice’’

Ölümü özledim anne o bilmediğim karanlık ölümü özledim, ne tarafa dönsem bir parçamı alıyorlar etim kemiğimden sıyrılıyor, gündüzüm yolunu almış üstüme üstüme geliyor hele bir de gecem var ki karanlık geceden bile yalnızım, düştüğüm çukurdan çıkamıyorum bir türlü sadece bir çift göz vardı hayata bağlandığım ben kovaladıkça kaçıyor benden sanki.Vermeye alıştıran yaşam hiç almayı öğretemedi nedense, benliğimde bir alacak taşıyordum hayatın soğuk duvarına ama bir türlü alamıyordum, ellerim uzanıyordu dokunuyordum ama tutamıyordum, sanki yağmura yazdığım şiir hece hece dökülüyordu göz uclarımdan...Şimdi yalnızlığımda kayboldum gidiyorum halbu ki delicesine yaşamak istiyorum arkasına bakmadan koşmak istiyorum şuursuzca, rakıyı içiyorum rakı rakı oldu olalı hiç bu kadar güzel olmamıştı sanki nefes koymuşlar içine içtikçe soluk alıyorsun, çünki rakı sorgulamıyor seni alıyor içine, o içinde dipsiz kuyuda sakladığın ne varsa ışığa götürüyor...Gözlerin diyorum yar, bakışlarında ki annemin kokusu nerde şimdi, yoksan eğer anne sana diyorum ölümü özledim, kimbilir belki kurtuluştur gözün ardında...
Tebriklerimi ve sevgilerimi sunuyorum dostum...