çekip gitmeliydim buralardan eylül gelmeden
devşirmeden üzerime hazan yapraklarını
ve çökmeden bir zindanın karanlığı
gözlerimde ayrılığın adı
hala sen
susmadan yüreğimde ağustos böceklerinin kemanı


bırakmadın


çok şey istemedim oysa
küçük bir çocuk kadardı umutlarım benim
yıldızlardan taç örecektim saçlarına
uyuyakalacaktım esmer dudağında
geceyse gece
acıysa; kasıt canıma
bir merhaba demeden sana gitmeliydim aslında


susturmadın


kesişmeden hayat çizgilerimiz
ve yanyana düşmeden gölgelerimiz
boynu bükük sokak lambası
ve kimsesiz kedi
uğurlarken serin dağlı memleketinden
s..tir çeker gibiydi her şey bana
ellerim bile ihanetti kendime
avuç içlerimdeki kör yazgıydı biliyorum elveda
dokunamadan ellerine ellerim
bir çay bardağının rujlu kenarında
gitmeliydim


söndüremedin


çekip gitmeliydim işte
çiçeklerin en güzel koktuğu
nisan haziran arası mesela
kelebeklerin kısa ama dolu bir yaşama doğduğu
kanaryaların penceremden hatırımı sorduğu
gitmeliydim senin bana kış olmadığın zaman


saklama gözlerini derinlere
bakma bana öyle
suçluymuşum gibi
ben değildim kalenin duvarlarını deviren arkasına saklandığın
sevgi ormanında ki fidanları ateşe veren ben hiç değildim
ben sadece
ayrılık denen katili öldürmek için
dönüşünü bekleyen..


ben sadece
ben sadece
aşktım...



gitmeliydim