Meğer z a m a n S a d e c e
Acıları büyütüyormuş
A N N E

Dört mevsim değil
İçimde hep kara kışlar a ğ l a r

Mevsimler diyorum da
Bakmayın,
Yüzümden önce gülüşümü
Sonra yüreğimde tüm zemheri ye rağmen
Açan çiçeklerimi çiğniyorlar

Umutlarım mı ?
Sorma
Yüzleri sarı perde
Yaralı
Çiğ oluyor sonra
Ağrı’yanım,ağla’yanım
Ya ağlayamadıklarım anne
Ağlamak diyorum da
Yeniden çocuklar gibi olmak isterdim
Sarılıp saatlerce anne diyerek ağlayabilmek

Hani anne
Sabır olgunlaştırır diyorlar dı
Sabır diyorum da
Çürümenin bir nedeni de
Olgunluktan değil midir? sanki
Bilmiyorum anne
Hep düşüyorum ve üşüyorum ben
Yıllar mevsimler farklı olsa da
Sırtımda ki yükü
Hepsi bir öncekinden de beter

Anladım
Geçte olsa anladım anne
Meğer zaman sadece ömürleri öğütüp
Ecel tarlasında koşturuyormuş
Öğrendim Anne
Öğrendimde
Düşlerim soğuk
Vuslat iklimi nerede anne
Nerede otağımı kuracak şafaklar anne

Ah acılar
Zamanla geçer diyordun ya anne
Artık nafile anne nafile
Geçmese de bir
Geçse de

Meğer
Z a m a n
S a d e c e
Acıları büyütüyormuş
A N N E

Gönül Aydemir Adıgüzel