2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1522
Okunma
seninle birbirimizden öyle uzaklara düştük ki
sırt sırta döndüğümüzde birbirimize değecek kadar
bir tepeden attılar bizi, uçmayı bilsin diye kanatlarımız
yani buradan düşeceksek boşver ben bir kahve yapayım
daha iyi bir yalnızlık vardır elbet yaşayacağımız
.....
Sinem Sal, Anekta, sayfa 66
Sebepsiz ölsek ya biz Şerife
Sıvaları dökülmüş şu minareden
Bir de şansımıza o müezzin seslenirse
Sonsuz gazabı aralayabilirim inan
Sırf makamlı okuyor diye ezanı
Sağı solu belli olmaz karanlık dediğinin
Dudaklarım yara içinde kuraklıktan
Hem sonra ellerim kurumuş çok mu?
Kendine düşman eyleyecek beni yağmur
Köydeki çocuk sıkılıyor otlardan
Hayallerinde itibarlı üstelik
Huzurumu bozan tek şey
Sokağın başındaki okul zili
Sağım göçük altında
Ben deli değilim billahi
Zaten bir tek onlar inanmıyor buna
Kibrit kokusu ile tanrıça arasında
Ne kadar da çabuk tükendi sevgi
Ölüm düşünde kaybolmuşum
Müslüman kuşun infazı düğün içimde
Kilitli kutsallara yüreğim
Tövbesi mekruh
Tanrım düşündüm ben
Sebepsiz ölsek ya biz Şerife
5.0
100% (5)
Cevap Yaz