Ölümden korkup

Bir fesleğenle oynayan
Ve kokusunu
Eline yüzüne bulaştırdığının farkına varmadan
Güzel kokmak nedir
Ayrıcalığıyla yaşadığının hesabını
Yapmadığım zamanlara
Kendime kendi içimde
Çocuktum
Dediğimle
Kaybettiğim hiçbir oyun olmadığını hatırlatmanın
Kibirli
İhtimallerine
kadın

Ve kibirsiz
Mazeretlerine
Aşk dediğim

Gereksiz hayaletlerim vardı

Odam kırlangıç yuvası tesadüfen

Hiç kimse hiç kimseyi
Kandıramaz
Sandığımız
Yaştaydık
Ve zaten o sanıda çağdaş demokrat
Ürkek ve
Habersiz Cemil Meriç’ten
O kadarcık mağara dağarcığıydık
Birbirimizden birkaç fersah ve icat terkleri
Zaten
En fazla
İkinci yenilerle
Üçüncülerin
Kavgasının
Entarisine tutunanlardık
Çok fazla okumaktan
Hızlı ve çabuk görünmek için
Entelektüel cımbızla
Kelime çalmaktan
Şairliğe adımız aklımızdan daha fazla kazınanlara
İnat
Ama olsun
Alkış
Masal kahramanlığına en yakın duygudur
Uykudan önce
...

Çok sonra

...

Şimdi
Geleneksel yani kimilerinin ritüel sandığından
Hiçbir günah benim kadar mert ve yakışıklı değilse

Bir tuhaflık olmalı
Ve her uçkuru sadık
Gün ışığına hayal meyal atmalı kendini melal
Uçurumlarıma

Anlatsam yalanımı
Asla
İnanmaz
Çünkü
Her kezdi
Namus
Aslaydı dokunulmaz
O zaman suçum ne

Ve ne zaman
Neden

Her kepazeliğin aşk ve dokunmak kadar yalan bir gecelik
Sırlı
Hikâyesi var
Sonuç ya
Anneliktir
Ya fahişelik
Tasasına katlanmaya değmez
...

Ve dahası

İçimde sessiz sinema oynayan çocukları ürkütmediğimden belki
Her
Konuşulan
Ayna önü lisanın gevezesi olmak tam bir salaklıktı
Çünkü
Ne uçabilirdim
Ne uçabilen halım
Vardı
Bin bir yalnızlıktı
Uçarılık ahmaklıktı

...

Sonra

Bana kendini vermek için çırpınan
Her kadın lisanı
Şımarıklığımmış
Nedense

...

Daha sonra


Don juan’ı öldürmem
Sormalarından bıktığım
Sarhoş adamların
Kadınlarına
Şefkatle dua ettimse de

Sarhoş olduğum da
En fazla fahişeleri
Hayal ve saadetle beslemem bu yüzden
Küçük görmeyin
Hastalığımı
Henüz yeni ve taze bir bahçenin
Ölümlüsüyüm
Bu yüzden
Yaşadığımı hala iddia etme çabam



Oysa yeryüzünün kahramanları
Genelde
Ya
Uzun dişleriyle
Affediyordu ısırmaktan sevdayı
Ya da düşmekten mahrum ediyordu
Toprağa yer-çekimiyle arasına girmekle

Yani mahrum ediyordu kadına Leylalığı ki

Artık bana ne

Ben içten bir günahkârım
Ve gerçekten artık kimseyse dokunmuyorum

Kestim
Selamlaşmayı ki bu yüzden
Hepinizi anlamıştım
Aksiyon alanıysa nefes almak

Aşağı yukarı ölünceye kadar avucumda aynı para kadar
Bir lüzumsuz alışveriş içinde olacaktım
Yine de
Yatım ve katım kadar
Bir hayalet
Ardımdan gelmeyecek değil
Biliyorum

Ama
Sen
Kimi seçmen gerekli aşiretinden
Gelmenin bedeline
B/ensizlik cehenneti iklimince siyatik düşler kur
Sincaplı ve fosforlu
Ne kadar hayalinin arka yaprakları kaldıysa

Küçük miranda (teknemi)

Köpeğim
İstikrarsızı

Ve annemin mübarek elini ekle

Çünkü
İnan yağmur yağdığın da
Ve sımsıcak bir odada
Elinde canın ne isterseyle baş başa kaldığında
Bir adam yaratmaktan güzeli yoktur

Güven bana...