eski günahlarımı boşver...
beni eski güneşlerimle cezalandır
iyi bir adam
olunabilir mi
endişesi sürüp gitsin
bu can yakıcı okların o kadar ki güzel yeni kirpiklerin
sadağına sadakati doldurmuş
ve kamçısıyla esrarlı bir vitr namazı

saydam ve yeryüzüne batmayan ayakların
suyun yüzüne daha hoş basan
parmakların
hepsi kuru bir vesvese
hiç ıslanmıyor bunlar

canım o yüzden kimsenin bildiği gibi acımıyor
hani bir ok yarası gibi değilsin
bir fırçası gibi tanrının
çizmeden yüzümü aynada permatikle
kekeme kulağıma fısıldayan sağır dillerden sonra
tökezlenmek büyük lütuf
şevkat tokatı gibi can yakmayansın henüz gitmediğin gibi


daha iyi aman tanrım daha iyi
bir zamparayken
iyice susmak
senin yüzünden
daha iyi bu korkubilir yanım yeniden
eskimiş güneşlerle senin hatrına uyanmak
asla başka bir neden aramadan

biraz sakinleş...lanet...

içimde akıl almaz tenhalık durulup durulandığı yerde yeniden heyacanından saplanan içine bir bataklık
iyi niyetli bir kaç tutunak tutanak haliyle
alın yazısı
resmi .resmi geçit
alımlı bir baharın uydurulmuş sensizliğine
nasıl elini uzatmaya uzaktan bakarsan
öyle uzaktan bakarım o hep ayna.
uyursam ısırılırım kimse erişemez başkasıysa

gitgide küçülmez gühah

göğüsler vajinalar ince ayak bilekleri
gergef bir gerdan
sakatatı ifette iade ettim

ama kavgamda hala büyük leke Ben
sakarlaştıkça biliyorum
işte bu lanet ve sayıklama

hesapçı ellerimi ve gözlerimi boşver
onlarla sayılmamayı ve saymamayı arzuluyorum ki
artık beni onlarsız boşver
desenli yapraklarını ele avuca sığındığı zamanlardan hızlı birer uykuyla aşındırıp kolaylaştırmakla borçlarıyorum

bu seferki kan arzuma dayanıyorum senin kadar
acımaz olmamaya dikkatli

eski güneşlere uyanırım usanmam . yeniden uslanma say bunu .bulunurum ben
iki kanepe iki koltuk
bir dekor eder odalarda
bir kaç uzuv diğeriyle güngeçirmek içindir
beni kanın için ısmarla yalnız
kan tenden daha iyidir
iyidir
kan
kanarsam tanırım kendimi
kanarsan susamam bir daha...

salıncaklara ve gökkuşağına biliyorsun ki yeraç/lığında
yer yok ...
o yüzden masal hiç büyümüyor bahçe ve salıncak görmemiş kalabalık caddeye bakan saksılarda...

senin kültürlü intizarın her zaman tutar ve yanıltmaz yaşar gibi yapanı attığın ok
hiç bir cinayet suçlamaz ve hiç ölü davacı olmaz sen birazcık başını okşasan
emindir adaletinden suçlu ve derinlikli her üç harfli
heyben sağlam duaların okçularıyla doludur kirpiklerinde
mazeret tanımazsada bilir
vurulacağı günü bilip zırhını evinde bırakanlar ezbere gitmez beni çağırmadığın yere
senin hedefine yaslanır gözünü kırpmayanlar
bir kirpiğin uğruna uğrak bir çölde yalnız başına kalabilmek için dir...herşey
hiç bir masalı olmayanların
masal kahramanı olmak için son şansıdır bu kabadayılık

kalabalık değilim...