Adamın bakışlarında ölüyordu,
Hatta ölüp ölüp diriliyordu.
Yan komşuda pişen yemegin kokusu bile açlıgını unutturmuştu,
Başı dönüyordu,
Hatta gözleri kararıyordu.
Açmıydı yoksa aşık olmakmı istiyordu.
Farksızdı ikiside bir birinden.
Çünkü açtı..
Serçenin göz yaşları gibi yüregine akıyordu göz yaşları,
Halbuki aglamıyordu.
Kaldırım taşlarının üzerine güvercinlere baktı bir ara,
Sert gagalarıyla yumuşak üpüşüyorlardı.
Halbuki dudakları güzeldi,
İstemeden dudaklarına dokundu.
Dolgun dudakları vardı,
Başını önüne egdi gülümsedi.
Kısa adımlarla yürümege başladı..
İçinde kopacak fırtınanın habercisiydi,
Dudaklarına düşen tebessüm.
Adamı geride bırakmıştı yılları bıraktıgı gibi,
Bir çay bahçesinin tahta masasına ilişti gözleri,
Takıldı masaya,
Bir çay söyledi.
Çayı severdi....._________Ş.CyILMAZ....21.09.2013