telefonun kapalıydı dün
mekanik bir ses ’aradığınız numaraya..."
diye başlarken kapattım telefonu.

vurdum kendimi ayaklarımdan
kentin en dar sokaklarına
yürüdüm..
yoruldum
durdum kendi içimde.
sonra gittim o kıyıya
bekledim... gelmedin...

ellerimi ilk tuttuğun mavi bankta bekledim.
gittim bi soğuk bira söyledim
bi kaç dostla sohbet ettim
içimdeki ateşi söndüremedim


yoktun ya dün
hiçtim ben, büyücü bir cadının dumanı
gibi çoğaldı sıkıntılarım

yoktun ya dün
suya dökülen kurşun gibi çatladı yüreğim

yoktun ya dün
sersem bir ağrı gibi saplandı yokluğunun sızısı

ben sende yaşadım aşkların en güzelini
sende buldum sevginin en özelini

...telefonun yine kapalıydı gece
yine o berbat ses.."sinyal sesinden sonra..."

.......

araba gürültüleri bozuyor
sessizliğini gecenin
uykum firarda
kalktım şiirler okudum sana
şarkılar buldum arka fona
ama nafile
saat sıfır iki
yoksun...

yeni bir kitaba başladım
daha ilk sayfalarında ayraç
bile koymadan bıraktım
çünkü okuduğum başka,
satırlar paragraflar başka..
saat sıfır dört
ve sen hala yoktun..


gitme!!

gidersen hiçim ben
gidersen dar gelir sokaklar
sığamam bu kente

gitme!!

gidersen o mavi bankı yakarım
sonra..
bir martı intihar eder
susar dinlediğim tüm şarkılar.

gitme!
aklım da gider seninle
yüreğin yüreğimde
yanarım ben, yanarım......



hasaN karaşahiN
15 eylül 2013