16
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1500
Okunma
güneştim.
bir bardak suda
fırtına koparmadım ama
kırıldım,
halkalar halinde hüzünler
kol kola girerken.
rüzgar oldum
ardıç kuşlarıyla ökseleri yolup
yalnızlık kebesini giyerken
çoban aldatan kuşları kış uykusundaydı
sense gaflet…
böğürtlenler kanarken dudaklarımda
ebabiller firar ediyordu göğüs kafesimden
sense
kaf dağı ardında
uçarı düşlerinle uçurum çiçeği topluyordun
ay yüreğinden vurulup düşünce
bir kaşık suda boğulan bendim
işte bak...!
gece tırnaklarını geçiriyor tenime
çığlığımda parçalanıp k/alemin duvarları
darmadağın oluyor şiir
ve ben kimliksiz yokluğunda
mahşere çeyrek kala
mum gibi s ö n ü y o r um…
AA