9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1654
Okunma
ne zaman suretin düşse gözlerime
bir volkan sıyırır sol yanımı.
çığlığımda vurulur martılar
her bir kanadından kan damlar.
gözlerim takılı
yokluğuna...
bulutlar esmer olur
bütün kâinat esmer.
esmerleşir bu ten
bu defter ve bu kalem
esmerleşirken
geceyi dişlerimle parçalarım
acının kekre tadı damağımda
ve hüznün tortusu kalır yanağımda.
-yalnızlığım kar
düşler sancılı-
güz sarısı yokluğun,
bin alev yakar
gül yanığı tenimde.
yüreğim
masamdaki mum gibi erimekte
tuz ummanı gözlerim.
gitmelerden susup gelirken
son bir kez dinle
artık gül/şen değildir
övünebilirsin kendinle…
AA