KÖYÜME VARMAK İSTERİM

Şehir hayatından bıktım, usandım.
Ölmeden köyüme varmak isterim.
Beton binalardan, sıcaktan yandım.
Toprak damlı evde durmak isterim.


Doğama uygundu köydeki hayat.
Gurbeti sandım ki: yat babam yat.
Kokuşmuş yaşantı, hayatlar bayat.
Köyümde kerpiç ev örmek isterim.


Köy hayatı doğal; tam bana göre.
Görülmeye değer bu güzel yöre.
Örf, adet değişmez; değişmez töre
Kendimi sedire sermek isterim.


Klima istemez, yazlar serindir.
Kışları tandırın başı yerindir.
Kuyu gibi tandır; dibi derindir.
Çulunun altına girmek isterim.


Dosttur insanları; kanları sıcak..
Isıtırlar içten; yanmazsa ocak.
Gönülden verirler gül.. kucak kucak.
Onlarla bu canı vermek isterim.


Hayalim; gidip de köyümde kalmak.
Güzel insanlarla beraber olmak.
Şu ahir ömrümde birazcık gülmek.
Huzurlu bir hayat sürmek isterim.


Özlemimi bir bir anlattım, yazdım.
Resmettim kağıda, şiirle çizdim.
Betona bakmaktan inan ki bezdim.
Yemyeşil ovalar görmek isterim.


Hülvani diyor ki: Budur düşüncem.
Yeter artık, bitsin; bunca işkencem!
Şehirde kalmadı artık güvencem.
Köyümde bir hayat kurmak isterim.


Hülvani BAŞTUĞ.
01/09/2013
..