BİR SON BAHAR MEVSİMİYDİ,
YAĞMURLU BİR İSTANBUL AKŞAMINDA
İSTANBULUN BOŞ VE SESSİZ SOKAKLARINDA.
SENİNLE AYNI ŞEMSİYE ALTINDA YÜRÜYORDUK,
HAVA SOĞUKTU AMA ÜŞÜMÜYORDUM.

SEVDAMIN BAŞKENTİNE SENİ UGURLUYORDUM..
BİRAZ ÜRKEK TAVIRLARLA
O BOM BOŞ SOKAKLARDA..
YAN YANA AYNI ŞEMSİYE ALTINDA YÜRÜRKEN.
YANI BAŞIMIZDAN SİRKECİ TRENLERİ GELİP GECİYORDU.

NEYDİ BİZİ ISLATAN ,
SEVDA YAĞMURUMU ?
YOKSA İSTANBULDA BİR SONBAHAR YAĞMURUMUYDU ?
HAVA KARANLIK, İSTANBUL HİÇ OLAMADIGI KADAR SESSİZ.
AMA İCİM BİR BAYRAM SABAHI KADAR NEŞELİ VE MUTLUYDU.

29 YAŞINDA BİR COÇUK MİSALİ
İÇİM KIPIR KIPIR.
ÖMRÜMDE HİÇ YAŞAMADIĞIM DUYGULARI YAŞIYORDUM .
BU NEYDİ ?
YÜREMİ,YERİNDEN SÖKERCESİNE TARİF BİLE EDEMEDİGİM.
AKLIMI KACIRIRCASINA BENİ SANA BAĞLAYAN.
BUNA AŞK DENİYORSA EGER BEN SANA AŞIK OLMUŞUM ÖMRÜM.....


ÖMRÜME.. BAHATTİN DELİCE