Ve ben
gözlerinin içinde cenneti gördüm sende
saçların papatya bahçesi
gamzelerin bir gül ağacı
Okyanuslar aştı gözlerin gözlerimde
denizin gökyüzüne ulaştığı tamda o yerde
gökyüzünü avuçlarına sığdıran Adamım ben

bir kuş olup kanatlandım sana Delice
şiirden kuyruklu yıldızları gördüm gökyüzünde
yüreğinin yüreğime değdiği o yerde
gökyüzünü avuçlarına sığdıran Adamım ben

ne yıldız vardı gökyüzünde nede ay
ne okyanus maviydi nede papatyalar beyaz
tek bir gülüşün için bile yüzlerce şiir yazan
gökyüzünü avuçlarına sığdıran Adamım ben


vuslatı bekledim aylarca senelerce
nasip olacak diyordum günün birinde
Dua dua dilendim seni Rab’imden
bir şiir oldun süzüldün gönül kalemimden
gökyüzünü avuçlarına sığdıran Adamım ben

nefesin nefesime ilişirken Kaf’ta
farz et ki gökte bir Anka olduğumu
ey benim mavi kenar işlemeli yürek süsüm
bırak gözlerin dokunsun gözlerime
Bırak..
yansın gece
tutuşsun ayrılık
sen ki
sadakatin en yalın halini çizerken sen suretime
ben gördüm’ki zaten
aşkın göz bebeklerindeki okyanus halini
yüreğinin kuytusunda devrimler yaratıp
Çağ açıp çağ kapayan
gökyüzünü avuçlarına sığdıran Adamım ben


Bahattin Delice