Özledin mi gözlerimi Kadın
Dokundum mu yüreğine imkansız hayallerimle,
Gündüzüne güneş, gecene ay oldum mu?
sorguladın mı bir kuşun kanadında ki sevdamı
Söylesene Kadın..
Alevlendi mi sende ki ben....

Uğrattın mı beni hiç düşlerinin şehrine
Elimden tutup gezdin mi sevda sokaklarında
Söylesene Kadın..
Şiirden kuyruklu uçurtmalar uçurdun mu gönlümün semalarında

Sardın mı beni kabuk bağlayan yaralarına
Fırtınalara meydan okudun mu uçurumun kenarlarında
Yaşamaya çalışan bir ölüyken ben
Söylesene Kadın..
Gömdün mü beni gönlünde ki mezarlığa...

Yaralarına merhem olduğum zamanlar vardı
Kanayan yüreğini sardığım anlar,
Gözlerinde gördüğüm acıyı mutluluğa çevirdiğim dakikalar
Söylesene Kadın..
Tabib’inde ilaç’ında ben oldum mu?

Yazılan isimsiz şiirlerim vardı
İçinde kendimi acıdan ölürken bulduğum
Vuslata yenik masalların vardı
Daha yarısını bile okumadan ayrılıkla buluştuğum
söylesene Kadın..
Yazdığın ömür romanında banada yer sundun mu?

Kayıp hislerim vardı
Sonu meçhule giden yarınlarım
Acısını bile hissetmediğim kırgınlıklarım vardı
Kağıt kesiği z-amansız acılarım
Söylesene Kadın..
Kalemine mürekkep şiirine hiç satır oldum mu?

Bahattin Delice