el diline yamalı örtüler aldı
güne karşı keserek nefesini
bir kaşıkta boğdular
tek yürekliliğimizi


takvimler düşürecekti ayrı yapraklarını
yalnız uyuduğumuz dünler
dizilecekti önümüze
acınızı çıkartın diye



her sabah pencereye çıkıp
köşebaşından bakışını bekleyecektim
işe gidişlerinin ayrılığını
akşam dönüşlerine vuslat eyleyip



sen turuncuyu sevince
ben al yanağıma sarı sürülecektim
yeşil örtüde uyumak isteyince
sarıyı mavimin kucağında beleyecektim



kelebek duası etmişler başımıza
göğe gümüş zerdaliden yıldız dokurken
bir gecemiz bile ermedi sabaha
karardı göğ/s/ümüz çiğli yaprak altında



sonra söktüler yağmurun kalbini
şimşeklerin adresi değişti
ben diye sarıldığım sen
onlardan oldun yakıp bizi



çok zaman geçti üstümüzden
acım dururken sarı ışıkta
postacıların yolunu gözler oldum
vuslatı olmayan sabahtan akşama



takvimler yaşlandı
çıkmamış acısıyla gebe
kurudu kapımızdaki begonviller
sustu saka, örtüldü tüm pencereler



zarfını bana açtırdın,
sana yolladığım mektupların...
ne içindeki zeytindalını gördün ,
ne de solan çiçeklerimi...





Gülşen Mavi






fotoğraf: Mavi