1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1414
Okunma
Ay tutulmuş gözlerinde,
bilmediğin türkülerin efkârısın...
Kaç asırlık yalnızlık biriktirdin yüzünde?
Dildarım,
Güneş’siz ayçiçeğim!
Yaşanmamışlık çizgilerinde,
dolaşıp kör kaldı çare..
Sarsılarda köksüz umut beleyip,
tarlalar suladın, merhem diye.
Başaklar güneş görmezse,
tabip hangi yaraya neyleye?
Suları yokuşlara akar bu elin dildarım.
Düzlükte pencere aç duana!
Bir elin yalnızlığını,
en iyi diğer eli anlar.
Hadi tut elini dildarım,
getir kendini sana...
Her yokuşun bir inişi vardır,
illâ!
Gülşen Mavi
5.0
100% (3)
Cevap Yaz