KIZIM

rüzgârda başaklar ne yöne eser
tohumları hangi ağaç dibine düşer
kırılır mı
büyür mü yağmur yağdıkça

fırtınanın merkezi en ortası
ilerlesen yutar mı
sabit dursan susar mı

kaç adım karesi eskitir bir papucu
yalın ayak mı yürünmeli hayatta
yoksa parmak uçları dışarda mı

bugün bunları düşünme kızım
seni bana yolladı Rabbim
başaklarım tarumar olurken hayat rüzgârında

tam da fırtınanın ortasında
dilimi dolayıp
sesimi yutmuşken uğultulara

ayaklarım taşıyamazken yorgun bedenimi
yalın ayak emeklerken
cilalı yokuşlarda

sen geldin bana meleğim
kesilmiş soluğuma nefes olup
sen geldin ya
bırak yarın düşünsün
bugünün çorabındaki deliği

sen hep huzurla uyu
kâbuslar kırsın dizini
bağdaş kurup dolansın birbirine
gözkapakların rüyaya kapandığında

düşünme
hayatta yanıp sönen mumlar
kaç ak düşürür saçlara

kaç kırışık karşılığında
tecrübeyle ödüllendirilir insan
her yeni yaşında

sen bu gün tüm güzellikleri düşün kızım
adın gibi en nurlu
en temiz , en masum

iyiki geldin Beyza’m, iyiki varsın
doğduğun gün kutlu olsun kızım


Gülşen Mavi
15.08.2012