Rüzgarın savurduğu yerin altındaydı,
Başını yasladığı dünya…
Deniz aşırı yerlerden geçerken,
Fırtınanın şiddetinden örselenmiş yara almıştı bedeni
Kendini güçlü sanıp, yüzerken suların üzerinde
Birden boylamıştı derinliği,
Ölçememişti şiddetin birim halini
Süzüldü pruvasından sular içeri,
Doldu suyla gövdesi, kaptan köşkü ve kamaralar…
İndi… İndi, her yer suyla dolana kadar!
Sonra aylar, en sonda yıllar geçti
Zamandan…
Aşındı gövdesi, karardı renkleri
Artık parlamıyor, nazlı nazlı salınamıyordu yüzerken.
Oturdu dibin en sağlam yerine…
Gel zaman git zaman,
Balıkların ve denizin tüm canlılarının
Uğrak yeri oldu bizim batık
İpini koparan geldi deyim yerinde ise…
Zamanla hikayeleri dilden dile,
Gönülden gönüle anlatılır oldu.
Alıştı yerine.
Önceleri süngerciler uğrardı yanına
Geçti zaman Balık adamlarla oldu bu kez haşır neşir.
Zamanın kendisine uygun gördüğü yazgıya sığınarak,
Kıpırdayamadı yerinden, çakıldı yerine batarak.
Düşlerinde yüzdü her gün, gün batana dek…
Denizkızlarının içli şarkılarını dinledi.
Balıkçıların kısmet arayışlarına şahit oldu uzaktan.
Albatrosların seslerini duydu çok derinden
Martıları ve günışığını özledi en çok.
Geçen başka gemileri, yön veren fenerleri
Ve daha pek çok şeyi…
Fakat batıktı! Çıkamazdı yüze…
Anladı bir gün. Kabul etti olanı, yoktu bir çıkış!
Sarıldı düşlerine…
Bir kopuş değil, sığınıştı kadere…
Sonra, başladı bir yerlerden, durmadı boş boş yerinde.
Tüm yeni doğmuş deniz canlılarına anlatır
Oldu hazin hikayesini…
Nasıl yüzdüğünü suların yüzünde,
Nasıl coşup sallandığını dalgaların koynunda…
Nasıl mutlu olduğunu yüzerken suda.
Dilden dile, yürekten yüreğe derken oldu adı “masalcı, batık dede”
Sevindi bunu keşfettiğine!
Dinleyen oldukça anlattı masalını severek…
Bazen gözlerinden iki damladır düşen
Bazen ise dudağından süzülüveren bir gülümseyiş
Ama hüznünün yanı sıra bir kabulleniş
Bir kadim bilgeliktir anlatılan…
Her şey bir yere kadardır,
Her zaman çok ile azın arası ise orta bir karar…
Kıssadan hisse elbet söylenir ve bilinir mesel...
Dinledik bizde bir yol,
Batık dedenin hikayesini…
Yatarken gözlerden ırak
Denizin en derininde…
Kimsesiz…
Ve
Sessiz…

maide özgüç.
28 Temmuz 2013