Bir ilkbaharın nisan ayında
Yağan yağmur damlası gibi
Düştün asi yüreğime
Ne garip değil mi
Kırmızı bir gül çiçeği gibi
Sensiz isteklerim doldu gönlüme
Efkarım sessiz çığlıkların çıkaramadığı
Haykırışıdır ey sevgili
Donuk tenimle
Yaralı bedenimin bana verdiği acılar
Umrumda değildi
Farkında da değildim zaten
Sadece
Şu sol tarafımdaki sızının verdiği acının
Sen olduğunu anlatmak istedim
Öteki acılara benzemiyor daha beter inan
Farkında mısın bilmiyorum
Değilsin sanırım
Bağdat’ın sessizliği gibi
Büründün gene suskunluğa
Unuttun
Şu yaralı isyankar gönül mahkumunun açık feryadına bak
Sensiz gecen günler karardı artık gözlerimde
Kararan günlerde
Sıktığım dudaklarım kanıyor gene
Tebessümlerimde bile hüzün var şimdi
Eskisi gibi değilim
Bildiğim doğrularım bile değişti gene
Sensizken
Bir saka kuşun kafesteki halinden
Bir farkım olmadığını bilmeni isterim
Hayat ile yaşam arasında ismini duyduğum anda bile
Acı bir yutkunma oluveriyor boğazımda
Senin ismini duyduğum an ise
Bir filozof misali
Düşüncelere dalıyorum
Her düşündüğümde ise
Kendimde bir şeylerin eksildiğini fark ediyorum
Gecenin verdiği soğuklukla birlikte
Usulca uyumak istiyorum
HADİ BANA MÜSADE...