Yıllar önce gideceğini hissettiğim anlarda sana yazdığım fakat sonunu bir türlü bitir(e)mediğim,
bitirmek istedikce o anı hatırladığım bir şiirimdir ...
Haaa, şimdi neden bitirdin diyeceksin belki de gözüne çarparsa ...
Çünkü;
Bende artık sende bittin ...!
_________________________________
Yüzümün kirli sakalın da gezinen Sevgili .!
Dur. ! Bir kaç ömür daha ...
Hem nereye öyle, tamda saçlarından yakalamışken mutluluğu .!?
Dur lütfen .! Adım atma eşiğimden ...
Hemen Gitme !
Bana kırık dökük bir ayna , cam kesiği eller bırakma ,
Sayfaları âlelade kopartılmış kitaplar, yakılmış resimler ve kanayan bir burun ...
Gıcırdayan kapı , duvarları kazınmış bir oda ,
Kafama ayrılığı durmadan vuran bir saat bırakma ,
Gitme !
Hüzzam şarkıları çalan bir radyo,
Birikmiş bulaşıklar,
Loş bir ışık ,
Okunmayı bekleyen ama elime geldiğinde sağa sola fırlattığım kitaplar ,
Haftalardır düzlenmemiş bir yatak ,
ütüsüz giyilmiş kir pas içerisinde gömlekler,
açılmayan pencereler ...
Ve nemli gözler, şişmiş gözaltları , çatlamış dudaklar ,
kirli sakallı bir yüz bırakma ...

Kal bir kaç ömür daha .!
Buralardan hemen gitme ,
Buralar gitsin senin yerine ama ;
Sen hemen gitme ... !