Senden ne zaman mı VAZGEÇTİM?
Gözlerimin içine kaçamak ta olsa baktığın da,
benim senin gözlerine baktığım anlarda ki gibi gözlerimde kaybolmadığını gördüğüm anda vazgeçtim...
Sana yaralarımdan bahsederken,
dilinden dökülen sözlerin yüreğine uğramadan çıktığını anladığım anda vazgeçtim...
Onca insan içinden seni sevip değer verdiğimde, benden aldığın değeri,
değersizlikle ödüllendirip bana sunduğun anda vazgeçtim...
İyi günümde düşmanım bile yanımda olurken,
kötü günümde yanımda olmadığın ve
yüz üstü bıraktığın zaman vazgeçtim...
Canım sıkıldığında canımın sıkkın oluşunun sebebinin senden dolayı olduğunu bildiğinde dahi,
umursamazca davrandığını gördüğüm anda vazgeçtim...
Ellerin avuç içlerimde kaybolurken,
bakışlarının gözlerimle buluşmasını göremediğim anda vazgeçtim...
Düşüncelerinin içinde kendimi aradım,
düşüncelerinin içine düşmediğimi,
bana yalan söylediğini anladığım zaman vazgeçtim...
Yüzüme ara sıra baktığında,
kalbinle bakmadığını ve benden hâlâ sakladığın bir şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim...
Her sabah yüzündeki tebessümün gün geçtikçe değiştiğini gördüğümde,
beni hayatın da istemediğini, geleceğimizin hiçbir yere gitmeyeceğini anladığım zaman vazgeçtim...
Yaralarımın sızısını dindirecek sıcak sevgiyi bana vermediğinde vazgeçtim...
Sadece kendini düşünüp,
bencil mutluluk hayalleri kurduğun da,
kendi geleceğini düşünerek beni hiçe bile saymadığını anladığım anda vazgectim...
Benim sana hissettiklerimin sende hissizleştiğini hissettiğim anda vazgeçtim...
Çorak ve taşlaşmış bir kalbe,
taze bir gül fidanı dikmenin imkansız ve saçmalık olduğunu anladığım anda senden vazgeçtim. . .
Bunların hepsi senden vazgeçmem için yeterli değildi.
O yüzden senin benden vazgeçişini anladıktan sonra bende senden VAZGEÇTİM. . .