Üstüm başım perişan ayağımda derman yok
Buna rağmen umuda bir yolculuk başlattım
Umut kaçıyor önde ne yapsın el açan çok
Bu yüreği kaç kere acil diye fişlettim
İşim bitince hemen kaç kez kapıdan kovdum
Nankörce hareketle yalnız kendimi övdüm.


Hayat verdi dersimi çaresiz derde düştüm
Ben umudun yoluna bu kez başımı koydum
Daha uzun yolum var bir kaç etabı aştım
Bütün kibirlerimi artık üstümden soydum
Para pul hepsi yalan sağlık başı çekiyor
Umut kalpte olmazsa dert ciğeri yakıyor.


Ölüm sıra beklemez genç yaşlı dinlemiyor
Allahım bu acıyı bütün canlıya vermiş
İsyana düşüyor da bazen kalp anlamıyor
İşte umut burada iç huzuruna karmış
Yakasına yapışıp bırakmamak lazımmış
Vazgeçtiğimiz her an gönle düşen azimmiş..


Bazı zaman düşünür acaba neden derim
Umut belki de kalbe verilen bir cezadır
Olmadık zamanlarda bedelini öderim
Gelmeyecek olanı beklemek de ezadır.
Çoğu zaman kızsam da onsuz da olunmuyor
Çaresiz dert olunca yalnız da kalınmıyor.


Umut az yavaş yürü yetişmeme izin ver
Yollarım çok karanlık biraz ışık tut bana
Belkileri ne olur gönül ayağıma ser
Derman arar dururum etrafta yana yana
Allahım çare verir tek ona inanırım
Ama sen yanımda ol bakarsın kınanırım.


Ayvazım DENİZ