Ağlamaklı bir çocuk uykusuymuş hayat,
Karanlıklar içinde, beyazlıkları oynarmışız...
Asude bir akşam üstü,
Suya naat bir yağmur çiseler mezar taşlarına.
Hışırtısında ürker gece bekçileri.
Bir ağıt dolanır dilime, kirpiklerim çapaklanır.
Ve biliyor musun?
Suçsuzluğun girdabında, suçlarım yargılanır.
Neylersin vuslat;
Neylersin berdel verildin işte hüzne!
Şimdi kar beyaz düşlerimde, kara renkler sorgulanır,
Asi mahmuzuyla tırnak uçlarımda bir şeytan yaralanır.

Ağlamaklı bir çocuk uykusuymuş hayat,
Karanlıklar içinde, beyazlıkları oynarmışız...
On üçüncü çentiği işaretlendi senelerin.
Gözlerim mahpus,
Kirpiğim parmaklık,
Dilim gardiyan,
Biliyor musun için için konuşmakmış,
Gözlerinin derininde yutkunan.
Kursağımda tadı gecelere çalınmış rüzgarın,
İtaatsiz bir şahlanışmış yüreğimde adın.
İz vermez bir yoldayım şimdi;
Islak yanaklarımın coğrafyasında isyan!
Ve biliyor musun?
Hayat dediğin şey koskoca bir yalan!
Yollar çeker tenhaları,
Dayatmalar sır sürer namlusuna seherin.
Ovuşturulmuş sancılar yiğitlenir,
Çevrilir dört yanı baharın,
İnce bir yaşamak kalır solgun gölgelere
Biliyor musun hep sitem dolacak artık gülücüklere.

Ağlamaklı bir çocuk uykusuymuş hayat,
Karanlıklar içinde, beyazlıkları oynarmışız...
Yenildim...!
Yenildim, diye bir nara yankısı dudağımda.
Ve bir eyvah sesi durur kulaklarımda.
Hayata selam söyleyin gülüm
Yeri hala sıcacık duruyor deyin yüreğimde.
Hayata selam söyleyin;
En ölümsüz zamanlardaymış şimdi deyin.
Üzülmeyin kayan bir yıldızın arkasından,
Dilekler tutun avuçlayıp pembe zamanları
Biliyorsun işte;
Bir gamzenin kıvrımında bulduk tüm aykırılıkları.
Anlıyorsun sen gülüm,
Ağlamaklı bir çocuk uykusuymuş hayat,
Karanlıklar içinde, beyazlıkları oynarmışız...
Ve tüm ölümsüzlükler adına ölümleri şafakla kucaklarmışız...


Engin Badem
-acemice-