Karanlıkken dünyam güneş doğdu senle gündüzüme.
Geceme ay oldun yıldız oldun.
Karanlıklarıma aydınlık oldun gözlerinle.
En kötü anımda içimi rahatlattın,
Gülmeyen yüzümü güldürdün,
Ağlayan gözlerimi sildin sözlerinle.
Bir bataklığında gibiydim aşk dünyasının.
Beni çektin aldın.
Sımsıkı sardın ellerinle.
Uyuyamazken ben göğsüne yatırdın beni.
Saçımı okşadın uyuyayım diye.
Bazen bir buse kondurdun yanağıma.
Rahat rahat uyuyayım diye sarıp sarmaladın beni.
Kokunla uykulara rüyalara daldırdın.
En güzel rüyalarımda sen vardın uyurken.
En güzel anlarımı senle yaşadım.
En güzel zamanları sen tattırdın bana.
Sabahları o tatlı yüzünle uyandırdın.
Dünya tatlısı gülüşünle ’günaydın’ dedin bana.
En güzel sabahları sen yaşattın bana.
En güzel şiirleri sen yazdırdın.
Gönlüme öyle bir yer ettin ki
Beni dünyana bağladın.
Canıma can,
Ömrüme ömür kattın.
Bana ’ben bişey yapmadım’ diyeceksen eğer.
Ben de diyeceğim sana canım;
’VARLIĞIN YETER’


ŞAİR FATİH
20.08.13 21:44