0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2241
Okunma
Sensizliğin karanlığı çöktü istanbula.
Yollar karanlık,
Dağlar karanlık,
Zaman karanlık.
Ben karanlıktayım.
Her yer sana hasret,
Her köşe,
Her kaldırdım taşı.
Yollar sensiz,
Dağlar sensiz,
Zaman sensiz.
Ben sensizim.
İstanbul sensizliğin sükuneti içinde.
Yollar sessiz,
Dağlar sessiz,
Zaman sessiz,
Ben sessizim.
Karanlığa inat varlığın geliyor.
Karanlık gönlüme doğuyor güneş.
Dünyam aydınlanıyor.
İstanbul aydınlanıyor.
Varlığın doluyor yine hasret çeken gönlüme.
Sensizliği defediyor dünyamdan.
Sesin geliyor semadan usul usul.
Sessizliğe bir hançer misali saplanıyor.
Dağıtıyor sessizliği.
Şimdi yine sana hasret bir günün sabahındayım.
Hadi geçir şu vakitleri de.
Bitsin şu hasret şiirleri.
30.12.14 07:27
5.0
100% (1)
