Okuduğunuz
şiir
21.8.2013 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
Troykaya Mektuplar - II
I
Hayat insana birçok yalanı öğretebilir ama birçok yalan insana hayatı öğretemez sevgilim sana merhaba mektuplarını geride bıraktım bu gece sana elveda mektupları ise hiç yazılmayacak bu köhne atmosferde
dışarıdan izliyoruz bizimle öpüşmek için sıraya girmiş erkekler ve kadınlar dışarıdan izliyoruz, öptüğüm kadınlar utangaç öptüğün adamlar bir çöl kanyonunda akbaba sürüsü hepsini saygıyla anıyoruz defalarca bize kalmayı öğrettikleri için yani her defasında oracıkta, yani arkalarında gitgide kalarak ufalan iki nokta
o eksik bir nokta var ya sevgilim o hep eksik bir nokta hepsi o kadardı diyebileceğimiz kimliği belirsiz nokta bize benzemeye çalışan, nefes veren oksijen sebebi bir akvaryumun dışında
II
YAŞAMAK DİYORUZ ÇOKÇA
II
dedim ki lunaparklar şehir ışıklarına benzettiğimiz yolculuklar her tepenin arkasında deniz var sanmışlığımız mavinin yokluk kapasitesi , o insancıl yanlarımız
belki de bir bayram arifesinde yeni ve temiz kıyafetlerin karşısında uyuyakaldık birlikte hiç birlikte, adımızı hiçlik koyduk şiirlerle
III
farzet ki ellerin ceplerinde karlı kaldırımlarda yürürken fark ettin üşümeyi insanoğlunu hiç tanımadın daha önce devrimlere savaşlara şahit olmuş o tarihi sarayların önlerinden geçmedin aşkla tanışmadın, çocuklar doğurmadın bu kirli dünyaya adın anne olmadı bir gecekonduda
çiçekleri beklemedin pencere önlerinde çiçek kadar değerli sözleri ya da sevmenin emeğiyle beyazlamadı saçların tabiatın unutulmuş, hor görülen, doğurgan, besleyen yanı olarak sadece sustun en çok da bir kadına yakışırdı bu susmalar yüzyıllardır üstünde bahçeler, köprüler, kargaşalar, yangınlar, açlık, ölüm konuştu sen sustun, en çok da bir kadına yakışırdı bu ağır yükler bu dinsizlik, bu dilsizlik sen sustun
IIII
bütün teoriler Tanrıdan artakalanlardı maceraların ise kavimlerin yok etme duygusu olarak anıldı her kara parçasını keşfetmeye yok ederken kendisini insanlık sevgilim, dostum, yalnızdaşım senden öğrendiklerimizle aç kaldık seni güneşe ve ay’a emanet ediyorum doğumları bilinçaltımda yetersiz kalan bir uzay boşluğunda sesini her zaman anımsayacağım şafakta ve yıldızlara bakarken
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
dedim ki lunaparklar şehir ışıklarına benzettiğimiz yolculuklar her tepenin arkasında deniz var sanmışlığımız mavinin yokluk kapasitesi , o insancıl yanlarımız
belki de bir bayram arifesinde yeni ve temiz kıyafetlerin karşısında uyuyakaldık birlikte hiç birlikte, adımızı hiçlik koyduk şiirlerle
biz buyuduk masumiyet öldü:(((( Tebriklerimle şair....
Çünkü nerede yoksa sesi bir insanın , orada , sesim...
Utku, Her zaman benim utkum olmayabilir Ama büyük utku Üzerime geldiğinde Sorumluluk taşımalı omuzlarım ve Dilsizsem de konuşmalıyım bağıra çağıra yine
Kim ne ederse etsin bedenime Yaşamayı sürdüreceğim gönüllerde
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz