Bu şehir dün geceden beri
Gri bulutlarla kaplı.
Gizlenmiş sanki, ay ve yıldız
Gök yağdı ha! yağacak!...

Denizin nemi duvarları üşütmüş
Kaldırımları ıslatmış,
Rüzgarı ayazına bürünmüş,
Hasret pınarlarını delice akan sular boğmuş,
Yasemin mis kokusu arasında
Bu şehir hüzün kokulu!...

Bu şehir masallar ülkesinden bir köşe
Belki de beyaz bir yelkenli
Belki de keşfedilmemiş bir liman!...

Damla damla sevgi kokuyor…
Şehrin içinde, Aşk, tutku ve kara sevda
Dört mevsimi hatta altıncı mevsime gebe!...

Bu şehirde saklı bahçenin has gülü, bülbülü,
Görebilene, hissedebilene
Bahçesi, gerçeğin, hayatın ta! kendisi!...

İçinde anılarla süslü bahar
Oyuklarında ıslak yakamozlar
Sabahın güneşinde ışıl ışıl…

Tutkulu, kapısı başkasına içinden kapalı
Akşamında bütünleşip sevişen aşık
Sonsuzluğa uzanan pencere!…


Bu şehir de ne ararsan var aslında!
Yeter ki; yüreğin pusulan,
Gönlün sevgi dolu
Ruhun, benliğin bir olsun…


Bu şehir biraz sen, biraz ben
Sevgi kokan dağıtan,
Hep biziz aslında!...

Gülayşe