AŞKIN SİMETRİSİ
Karmaşık bir problemdim
Çözülmek üzere
Ve sembollerden ibarettin
Mantık ilkesini bilene.
Önce bir bir artılarını keşfettim,
Hoş eksilerini de görmezden geldim
Artılar artıları, artılar yine artıları
Ve artılar seni bana getirirdi.
Artılar bu aşkın kat sayılarını artırıp
Kareköklerle besleyerek gövde yaparken
İki kültürün çarpımı
Böldü bizi ikiye
Sayıpta bitiremediğim parçalar
Paramparça oldular
Çarpanlarına bölünmeseydi kalbimiz
Bir doğru üzerinde ayrılmazdı yönlerimiz.
Sen formüllerle konuşurdun
Bense noktalar, çizgiler ve lekelerle
Sende ikiyle ikinin çarpımı dörttü ve değişmezdi
Bendeyse ihtimaldi üç veya beş olması
İki fonksiyonduk farklı bölgelerde
Sen beyinde, bense yürekte
Beraberdik
İki bilinmeyenli bir denklemde
Alakasızdı fikrimce
Bir logaritmaydık X ve Y köklerinde
Bir açıydık ters şekilde
Toplansak etmezdik yüz seksen derece
İki ayrı duyguyduk, Boş kümelerde,
İki ayrı nefestik , Solunulan her yerde,
İki ayrı yaşamdık, başka şehirlerde,
İki ayrı tutsaktık, farklı yüreklerde,
Ve iki ayrı aşktık;
Sen çözülen, bense çizilen
Ellerde.