YABANCI
Dur!
Gitme.
Adın neydi?
Aslında biliyordum,
Şimdi aniden çıkınca karşıma heycandan unuttum.
Hayır,
Sadece adını unuttum,
İlk gözgöze geldiğimiz anı hiç unutmadım.
Gözlerin gözlerimle buluştuğunda garip bir duyguydu beni saran.
Sonra abin bana adını söylemişti, benim adımı da sana.
Umrumda mıydı adın.
Ben gözlerinde kalmıştım,
Belli ki, hapsolmuştum
İşlerin vardı sanırım çok az oturup gitmiştin.
Uzunca bir süre gelmedin, gelir demiştim ama gelmedin.
Bir ara yine gelmeye başladın, daha uzun kalıyordun.
Sohbet ediyordun, kahve içiyordun...
ve bizim hiç ortak cümlemiz olmadı,
Siz konuşuyor bense sadece dinliyordum
İki yabancı gibiydik.
Aslında çoktan süzülmüştük gözlerimizden birbirimizin yüreğine
Tütününün dumanı misali soluyordun beni
Sense kahvemin yudumu oluyor dudaklarımdan kalbime düşüyordun sessizce
Dokunuyorduk birbirimize
Ellerim ellerinde terlerken defalarca sevişiyorduk düşlerimizde.
Ellerim titriyordu , sigaramı yakamıyordum
yardım etmek istiyordun ama yaklaşamıyordun
Bir telaşla sigaramı yakmayı başarıyorum.
Sohbetler ediliyor, kahveler içiliyor, vakit de iyiden iyiyye azlıyordu.
Kahvelerin son yudumları sırasında
Son nefesleri çekiyorduk sigaramızdam
ve sen son nefesini çekiyordun tütününden
Yavaşça toparlanıyordun
Bense sancılığı ayrılığı ağırlıyorum yüreğimde
Evet gelişin gibi sancılıydı gidişinde,
Şimdi inatla birbirimizi tanımaktan kaçarken,
Nefesim nefesinde
Tek vücut olmuştuk düşlerimizde.